ریزش موی هورمونی موقع زمان تغییر هورمون ها ایجاد می شود. در شایع ترین شرایط، تبدیل هورمون تستوسترون به نوع کم تاثیرتر خود یعنی دی هیدرو تستوسترون یا همان DHT متهم ردیف اول است.
در این شرایط DHT با حمله با فولیکول های مو فعالیت آنها را کم کرده و البته در بسیاری از موارد کلا آنها را از بین می برد. پس موها کم پشت و نازک می شوند و خیلی وقت ها رشد آنها به کلی متوقف می شود.
?اما چه ربطی به بیماران تیروئیدی دارد؟
به نظر می رسد تبدیل هورمون تستوسترون به دی هیدروتستوسترون در مبتلایان به پرکاری و کم کاری تیروئید سرعت می گیرد و این دلیل ریزش موی مداوم این بیماران علی رغم تحت درمان بودن است.
برخی بیماران اظهار می دارند که ریزش مو بدترین عارضه بیماری تیروئید در آنهاست. نازک و کم پشت شدن موها، ریختن دسته های مو با کمترین تحریک معمولا با تغییر در بافت موها، خشک شدن و شکننده شدن موها همراه است. جالب است که بیماری تیروئید در بسیاری افراد در ابتدا نشانه ای غیر از ریختن موها ندارد و تغییرات غیر طبیعی در حجم و جنس موها اولین علامت برای مراجعه به پزشک و تشخیص بیماری بوده است.
اگرچه ریزش موی ناشی از مشکلات تیروئید در بیشتر موارد ریزش موی پراکنده بوده و ممکن است با بسیاری علل ریزش مو اشتباه گرفته شود، ویژگی کم کاری تیروئید، ریختن و کم شدن تارهای ابرو از لبه های بیرونی ابروهاست. ریختن موهای کل بدن در نواحی غیر از سر نیز می تواند علامت محکم تری برای اختلالات تیروئید باشد.